Het gevecht tegen de vergeetcurve
We krijgen steeds meer inzicht in de werking van ons brein. Dat schept heel wat mogelijkheden voor het optimaliseren van leerprocessen.
Your brain: use it or loose it!
Herman Ebbinghaus is de grondlegger van de fenomeen dat ‘de vergeetcurve’ heet. Aan de hand van onderzoek kon hij aantonen dat de nieuwigheden die we aanleren al na enkele uren uit ons actief geheugen verdwijnen als we er niet mee bezig zijn. Wist je dat we 20 mInuten nadat we informatie hebben binnen gepakt, 40% verdwenen kan zijn? Na één uur is dat al 50%!
Een training volgen, betekent niet automatisch dat we ons gedrag aanpassen. Daar zijn we het over eens denk ik. Kort na een leerinterventie zijn we -als alles goed gaat- enthousiast. We willen zo snel mogelijk de nieuwe informatie opslaan en ermee aan de slag gaan. En toch stel ik vast dat we na een tijdje inactiviteit…het het kwijt. Your brain “use it or lose it”. Hoe betonneren we nieuwe informatie in ons brein.”
Ons brein heeft een beperkte capaciteit. Wat we niet gebruiken wordt naar het achterkamertje geduwd. Hoe vaak zoeken we achter de naam van die ene schoolkameraad die we jaren niet zagen? Of de tekst van een liedje van weleer. Maar eens we de melodie horen…aha…komt ineens alles terug. Hoe komt dat? Omdat onze hersenen opnieuw verbinding leggen naar het achterkamertje. Voor leerprocessen is dat niet anders. Wil je dat je leertraject slaagt? Dan is dit één van de elementen die daartoe kunnen bijdragen.
Het gevecht tegen de vergeetcurve
Je kan op verschillende manieren dit vergeetproces tegen gaan: je didactiek aanpassen aan de leerstijl van de deelnemers. De aanpak zo dicht mogelijk aan de realiteit laten aansluiten enzovoort, enzoverder. Daar kunnen we een heel blogarchief over vullen.
Maar ook ná een vormingsinitiatief zijn er heel wat mogelijkheden: laat deelnemers onmiddellijk aan de slag gaan met het geleerde. Goede afspraken met de deelnemer en leidinggevenden zijn belangrijk zodat er tijd en ruimte gemaakt kan worden om zich de nieuwe skills eigen te maken. Meer nog, laat hen delen wat ze geleerd hebben met collega’s, laat hen reflecteren, discussiëren,… Op die manier blijven de hersenen de ‘informatie-lanen’ actief houden. Je kan nog een stapje verder gaan door bewust prikkels uit te sturen naar de hersenen.
Ik deed op het ATD congres inspiratie op tijdens een sessie van Art Kohn. Hij gaf aan dat het niet de bedoeling is om gegevens opnieuw te reproduceren: eens informatie is binnen gepakt in ons brein, blijft het daar geparkeerd. Herhalen voegt met andere woorden niets toe. De kunst bestaat erin ze levendig te houden. Dit wordt ook ‘boosten‘ genoemd. . Onder ‘boosten’ begrijpen we prikkels uitsturen met als doel de informatie-snelwegen actief te houden. En dus minder snel te vergeten.Gerichte prikkels of ‘Boosts’ helpen om nieuwe infiormatie in het actieve deel van ons brein te houden.
Kohn’s workshop was licht verteerbaar en toonde aan dat het hem vaak in de kleine dingen zit. De man runt een consultancybureau dat zulke oplossingen verkoopt. Ik geloof in het verhaal van prikkelen. Daarnaast zie ik rondom mij nauwelijks initiatieven in de nazorg na een leerinterventie die hierop inspelen. Daarom had ik goesting om er creatief mee aan de slag te gaan, maar niet tegen (letterlijk) elke prijs. . Lees je mee?
De SMS-kwis: boost of spam?
Een tijd geleden organiseerde ik een workshop. Op voorhand werden duidelijke afspraken gemaakt met de deelnemers én hun leidinggevende: op welke manier ga je dit achteraf inzetten? Wanneer ga je ermee aan de slag enz. Daarnaast beslisten we ook in te zetten op de ‘boosts’.
Alle deelnemers beschikten werkgerelateerd over een iPhone met data abonnement. Ze worden ook verwacht deze actief te gebruiken. Dit leek me dan het juiste medium om hen te bereiken: anytime, anyplace.
Aan het einde van de workshop heb ik het idee van de boosts gekaderd. Over het waarom, het hoe, het what’s in there for me. Toch wel belangrijk als je mensen wil enthousiasmeren. Niemand is verplicht mee te doen. Maar elkeen neemt de verantwoordelijkheid over zijn eigen leerproces.
De aanpak is ludiek: onder vorm van kwisvragen! Geen letterlijke copy van de inhoud. Wél vragen waarbij je de inhoud nodig had om ze te kunnen beantwoorden. De vragen zelf werden uitgewerkt met de trainer/expert van dienst. Tot slot hielden we deze keer een wortel voor met een prijs voor de winnaar.
Enkele uren na het einde van de workshop ging ik aan de slag en stuurde de eerste boost uit. Ik wist niet helemaal wat het ging geven. Percipiëren de deelnemers dit als storend, spam? Of als een uitdaging? Ondanks het late uur kwamen in een mum van tijd heel wat reacties binnen! De dag nadien…boost 2. Twee dagen later nog een boost. Over een periode van 2 weken, werden 5 impulsen uitgestuurd.
De resultaten ?
11 van de 12 deelnemers hebben vrijwillig de hele rit uitgezeten. Dappere vechters tegen de vergeetcurve! Ook de resultaten waren goed. Het spel-element zorgde voor de fun-factor. Onbewust hielden ze hierdoor de materie actief. Is er effectief iets blijven hangen? Ik denk het wel. Getuige de laatste open vraag over wat hen nu het meest is bijgebleven na de workshop. Ik kan me niet baseren op een wetenschappelijke studie, maar wel op de positieve feedback van de leidinggevende in kwestie en de deelnemers. Op enkele leerpunten aan mijn kant na, was is best tevreden over het resultaat. Dit is een geslaagde actie die voor herhaling vatbaar is. Ze past mee in het grotere raderwerk van factoren die kunnen bijdragen tot een blijvende gedragsverandering.
Wil je meer weten over wat boosts kunnen betekenen? Of heb jij er ervaringen mee? Laat gerust een reactie achter of contacteer me.
